Hoşça Kal
Ufuk’ta yol göründü, artık vedâ zamanı
Menekşeler, laleler, güller hep sana kalsın Kanamaya başladı göğsümün sol alt yanı Hoşça kal bahtın açık, yolun dikensiz olsun O yolu biliyorum, hüzün şehrine gider Bu yolun kıvrımları hasret çölünde biter O çölde hiç gül açmaz, kuru dikenler biter Hoşça kal bahtın açık yolun dikensiz olsun |