KÜSTÜ...
Gelmiyor uykusu şu gözlerimin
Dinmiyor sızısı küskün yüreğimin Başka lisanı var mı çaresizliğimin Ben geceye küstüm gece bana küstü Her nereye baksam sevgi hüsranda Aşk desen bir garip hüzzam makamda Söylüyorum bir türlü tamamlanmasa da Ben besteye küstüm güfte bana küstü Sokaklar sessiz caddeler bir o kadar ıssız Yollar hep ters düşüyor ayrılıklar zamansız Yalnızlık fena, olur mu hiç yürek çarpıntısız Ben sevdaya küstüm aşk bana küstü Elimi uzatsam sanki bir zalime denk gelecek Ben onu çok seveceğim o beni hep incitecek Kim bilir hangi yolla ömrümü yiyp bitirecek Ben güvene küstüm güven bana küstü Bir mucize olsa sevda çalsa mesela kapımı Gökkuşağı’na döndürse bütün renksiz hayatımı Muhlis eylese o en hırçın delişmen yanımı Ben mucizeye küstüm sürpriz bana küstü |