Kendinle kal
Bu gün gülümse yatağindan kalkarken
Kendin kendine günaydın de Sonuna kadar aç perdeleri Savur rüzgara Akşamdan kalma kederleri Öp alnından doğan günü Bu günlük ertele işlerini Unutmus gibi yap öykünü Bir avuç güneş al içeriye Yıka yüzünü renkleriyle El salla bulutlara Onlara sicacik bir merhana de Bu günlük olup bitenleri aklına getirme Sustur yürek ağrılaını Kederlere yüz verme Anilara rica et Çekmesinler kılıçlarını Bu gün kendin kendinle kal Rüzgara haber sal Kekik kokulari getirsin dağlarından Bu günlük kurtul kahirlarindan Cocuklugunu çağır yanina Sonra yarim kalan uçurtmanı tamamla Birak gökyüzüne Bütün büyük çocuklarin yerine Ekim 2003 |
Kalemin susmasın
__________________________Selamlar