54 kör adam ağladığındaKesilince çığlıklar zarif bir seramoni içinde koynuna süzülen gece yapışkan bir edep olur acıtır pembe yerlerini zayıflık kimbilir neden bu iltimaslı hastalık adın aşk olsun artık ve eklemlerinde kör bir adamın omurga ağrısı öyleyse yık sıra dağları kasıkların kana boyansın kösnül dünyayı keşfe çıksın golyat hayat hiç olmadığı kadar hoyrat ve yürüdüğün sokaklar kadarsın kör adam ağladığında çocuklar ölür ömründe vicdan; cam kırığı dudağının ucunda Tutmalısın sözlerini istemesende veda, yada... |
Gönül dostu; Okunması hoş ve haz verici, şiiriniz okunmayı hak ediyor...
Gönülden kutlarım...
..............................................Saygı ve Selamlar...