HERKES BABASINA SAĞKEN SAHİP ÇIKSIN..ÖLÜNCE ÇABUK UNUTULUYOR BİLESİNİZ....
Bu gün yani şubat 16 itibariyle 10. yılına girdik yokluğunun acı ve sancısını hissetmenin babamızın.16 şubat 2007 de aniden ayrıldı aramızdan... küllense de acısı öyle ihtiyacınız oluyor ki bazen yaslanacağınız ve arkanızda karlı dağ gibi durduğunu sandığınız birine yani babanızın olmasına..işte bunun içindir ki ve hal böyleyken unutmak mümkün mü aradan kaç yıl geçerse geçsin..hele hele bir babaysa bu..mümkün mü.. on yıl olmuş . zaman nasıl da çabuk geçmiş ..oysa daha dün gibi her şey..10 yılda beşinci şiirim bu.. dün yazmaya çalıştım çok uzun oldu tamamlayamadım da üstelik.. bir bölümünü bari bu gün için düzenleyip şubatın on altısına yetiştireyim de her yıl olduğu gibi bu yıl dönümünde de unutmadığımızı içimizde yaşattığımızı en azından şiirle de olsa soyuna sülalesine eşine dostuna sevenlerine oğluna kızına hatırlatalım istedim.... allah rahmetinden peygamber şefaatinden esirgemesin demekten başka ne gelir ki elden..

Kızsam kırılsam da yine de yerin bir başka
Varlığında kıymetini bilmedik babam
Mazideki geçen günlerin sanki bir şaka
Ölünce kıymetlendin biliyor musun babam
Şimdi daha iyi anladık seni babam


Anaların ayağına serseler cenneti
Yüz yaşına girsem de unutamam ki seni
Bazen hatırlıyorum da o geçen günleri
Varlığında kıymetini bilmemişiz babam
Seni anlamadığımız için affet babam


Daha çok son zamanların gelir de aklıma
Sanki hiçte öyle bir adam değildin valla
Hatırlıyorum şakalar yaparken anama
Varlığında kıymetini bilmemşiz babam
Seni anlamadığımız için affet babam


Ne sevgini gösterdin ne şefkatini belki
Bilmeyen kimselere nasıl anlatılır ki
Dedim ya her şeye rağmen yerin dolmuyor ki
Varlığında kıymetini blmemşiz bamam
Seni anlamadığımız için affet babam

KAŞİF KANİ ERTÜRK