SEVGİLİ CANBir kahve pişirsen Cezven mangal kömüründe Ela gözlerine Yandığım Kırk yıl yetmez bana Sevginle hatırın var ömrümde Al dudakları allanıp yudumlasın Kahvede deme gelip yarasın Gönlüm sende kalbim sende Senin gibi bir afet güzele Hasret edip nasıl yanmasın Resimlerine bakınca İçime eser hoyratca sam yeli Bakışların okşar bedenimi Sanki sahilde dalgalar beni Endamın salındıkca her dem Bu ihtişamına dayanırmı Yad ellerde kalmış bu beden Gel artık tüm yasaklarınla Sar bedenimi okşa tenimi Öpüşelim dudak dudağa Hiç bir limana yaklaşmasın İkimizin içinde olduğu bu gemi Seviştikçe biz zaman Zaman dursun. Gizlide olsa özelde kalsa Muhabbetimiz baki olsun. Recep Kahvecioğlu |