Bana bencil diyorsun...
O halde içimdeki sen de ne?
Bu gördüğün sensin gerçekte,
Bunu hala bilmesen de.
Ben beni bıraktım,
Yalnız senciyim.
Merhametinden yoksun,
Garip bir dilenciyim.
Bana ne dersen de,
Ben diye biri yok,
Ölüp gittim ilk busen de.
Şimdi her ne etsen,
İnan kendine edersin.
Şimdi her nereye gitsen,
Yanına beni de alır gidersin.
Ben köle sen efendi,
Sanma ki pazarlarda satarsın.
Yüreğine düştüm bir kere,
Gayrı, zor söküp atarsın...
***
Her şey yalan diyorsun...
O halde bildiğin gerçekte ne?
Gördüğüne bile inanmıyorsun,
Öyleyse doğru nedir söylene.
Ben miyim var iken yok olan.
Ben miyim seni yarı yolda koyan.
Çağırdığında yanında olmayan,
Git dediğinde kaybolmayan,
Saklandığında seni bulmayan,
Acını paylaşmayan,
Derdini üzerine almayan.
Biliyorsun ki benden öte gerçek yok.
Sadece itiraf edemiyorsun.
Sadece gelmeden görmemi,
İşitmeden duymamı anlamıyorsun.
Bu sebepten de her şeye,
Kendince kılıf arıyorsun.
Yapma, vebaldir bu...
İnan günahıma giriyorsun.
***
Biliyorum sen de çaresizsin.
Hem gel diyemez,
Hem gönderemezsin.
Biliyorum benim gibisin.
Hem gelemez,
Hem gidemezsin.
O halde kapat gözlerini.
Say ki bir başka dünya var,
Kimsenin bilemediği.
Say ki bir rüya var,
Başkasının göremediği.
Say ki aydınlık bir kapı var,
Kötülerin giremediği.
Tut şimdi ellerimden,
Ayır ruhunu bedeninden.
Bak nasıl bir cennet saklı,
Gerçeklerin en gerçeğinden.

Celal BAHAR - (sevimsizadam)