YÜREĞİNİN YARALARINI ŞİİRLE SARARSIN
YÜREĞİNİN YARALARINI ŞİİRLE SARARSIN
Beyazın endamına, deniz gibi yayılır mürekkep, rengi farketmez.. Denizin gözlerine yansımasıyla, şiiri yazarsın, bir martı eşlinde.. Yaralarını hep, şiirle sararsın, çaresizliğin daha da büyür.. Kaygılanırsın yazarken, yardım bile isteyemezsin kimseden.. Gözlerin hep, masmavi denizin, bir noktasına sabitlenir.. Çoğu zaman, rüzgâr bile, rahatsızlık vermez sana.. Beyaz bir kağıda mürekkep yayılırken, masmavi bir yolculuğa çıkarsın.. Belki de mutluluk böyle bir şey, yüreğin yaralansada, yaralarını şiirle sararsın.. İsmail KARABELEN_09.02.2017 |