Mevsim de yokluğun da kara kış
Yüreğimde yokluğun kanat çırpıyor bugünlerde
Bir türlü denizini bulamayan Çığlık çığlığa martı gibiyim Yine bugünlerde şemsiyesiz çıkmıyorum yağmurlara Elbiseler ıslansa önemli değil de Bir türlü ısınmayan ruhum üşüyor Dağların kar soğuğunda kalmış sanki hayallerim Çiceksiz dallarım özlüyor baharı En çok da seni özlüyor nefesim Benimle birlikte şiirler bile özlüyor inan Olsaydın iyiydi Şimdi mevsim de yokluğun da kara kış... Güray Gökkaya |