MehlikaEy gecemin parlayan ay yüzlü mihrabı Gönlümün neşesi ve en saklı köşesi Gözlerin bir pınar kuyusu derin mi derin Ah! mehlikam bu sendeki güzellik ki ben de kanayan derin iç sızlatan yaram Hem öyle ki gündüzüm seçilmez geceden Mehlika kekik kokulu Anadolu kısrağı Hem komşu kızı .... Mehlika Ah !boyuna endamına dünya malı serdiğim Bir gülüşüne şu ahir ömrümü verdigim Her gece ışığını seyredip hülyalara daldığım Ah! Mehlikam asil duruşlu sert bakışlım Mahallenin yağız delikanlısına gülmeyen ceylan Konuş bülbül konsun kulağım dibine Mehlika bereketli Anadolu helal lokma ekmeği Hem komşu kızı.... Mehlika Bir gece pencerene taş bile atmışlığım vardı Hani gül cemalini bir daha görmek benimkisi Kapının önünde o taşın altına mektup bırakmışlığımı hele hiç sorma .... Hâla merak ederim eline geçmeseydi Anne bildiğin o kadının yazarmıydın iki kelâm Mehlika üç üvey abi ’nin öksüz kardeşi Hem komşu kızı..... Mehlika Son cigaramı yakmışım elimde eski bir fotoğraf Dilde dışarıdaki kar’ı eriten yanık bir türkü ’m Gözden utanılası bir kaç yaş resmine dökülür Kavuşmak ne mümkün söz bile değmiyor can’ a Ah! be mehlika bir yüz görümlüğü gül hele Sevdim desem kaç okkadır atacağın o tokat Mehlika sevgisizlik ülke ’sinin kül kedisi Hem komşu kızı.... Mehlika Bugün bir zımpırtı var sokakta üstelik kalabalık Kazan dolusu yemekler, hem bu davul neyin nesi Son bakıyorsun bana niye o üstündeki gelinlik Yaşı on yedi iken ben sevmeye kıyamazken Kim kıydı emekli bakkal orhan la nikahını kim Mehlikam suskun ve sırça bakışlı yürek yakışlı Hem komşu kızı.... Mehlika Ah benim kınalı kuzum iri gözleri yaşlı gelinim El de oluşuna mı yanayım ,canlı cesedine mi Duramam ışığın söndü penceremde bir kere Ay yüzlü, ipek tenli mehlikam sana elveda Gidiyorum bir bilinmez ki benden hayır yok Mehlikam yanmış kül olmuş bir ömrün çırası Hem ...hem komşu kızı...... Sevda Doğan Karakaş |