BEREKETİ BOL YEMEK..Bulamaz Resulullah,açtılar Medinede, Açlık birkaç gün sürdü,taş bağladı beline, Duramadı mübarek,dolaştı anneleri, Varmı bir lokma diye,gezdi tek tek eşleri. Yoktu tek bir yiyecek,mübarek hanelerde, Vardı kız Fatımaya,sordu var mıdır sende, Çok açıktım kızcağızım,seslendiler kızına, Yok bende babacığım,canım feda yoluna. Giderken ordan Resul,komşu geldi haneye, Elinde vardı tepsi,iki ekmek,et içinde, Onu aldı Fatıma,koydu bir tencereye, Yemedi bir tek lokmacık,layık gördü Resule. Gönderdiler Hasanı,çağır hemen dedeni, Gelince hemen Resul,bunu Rabbim yolladı. Size bıraktım babam,hemen yeyin sıcakca, Canım fedadır sana,nolur beni bağışla. Buyurdu Resulullah,kızım getir buraya, Kapağı açtılar ki,içi doluydu nanla, Şaşırdılar Fatıma,bereketlenmişti taam, Hamd ve salavat ile,çoğalmıştı o niam. Sual ettiler Resul,Kızım nereden geldi, Okudu ayet hemen,onu Rabbim gönderdi, Hamdetti orda Resul,Rabbim sevdi bizleri, Meryem gibisin kızım,O da Rabbe hamdetti. Gönderdiler Aliyi,çağır sen Ehl-i beyti, Yediler o taamdan,hiç taam eksilmedi, Der ki annem Fatıma,duruyor hala öyle, Dağıttım komşulara,ne yaptıysam nafile. 06.02.2017//KIRIKKALE HİDAYET DOĞAN |