BEN DÜŞMEDEN SEN GEL
Yokluğundan bu yana saati sadece sabah işe gitmek için çalar saat çaldığında biliyorum, o da bazen
Bazen çalar saati bile unutup, saatten hepten vazgeçiyorum Ne ilaçlarımın saatini tutuyorum, ne uykularımın vaktini biliyorum Uyumak ne mümkün, yokluğundan beridir gözlerim hasret kaldı uykulara Biliyor musun yine de ayaktayım yıkılmadım. Çünkü bir yıkılırsam kimse kaldırmaz biliyorum Beni bir tek sen ayakta tutuyordun, düşersem bir sen kaldırabilirdin Şimdi sende yoksun, düşünce ayağa kalkmakta yok Yani demem o ki huzurum, ben düşmeden sen gel... Yusuf BİTİM |