I

BAzen harfler yazgının gölgesinden kayıp eteğine düşer.
Bazen eteğindekiler, ağladığın bir zamanda taşlaşıp sözcük olurlar.
Bazen; yani işte o bazen,
diğer bütün bazenlerden ayrılıp, sır dolu bir bazen olur.
Sır dolu ve sadece sırların bildiği.
İşte o bazen-de o sözcükleri süslemek istersin.
Cümle yapıp boynuna asmak istersin.
Toka yapıp saçlarına takmak istersin.
Dudaklarına sürmek istersin.
Koynunda mışıl mışıl olsunlar istersin.
Bazen bu olur.
BAzen de olmaz.
Bazen ağlarsın.
Ama bazen, en çok ağladığın zamanlarda sen olursun,
kıyamayıp bir yaşamın kovuğunda,
ya da bir yazgının altıgen peteklerinde,
biriktirdiğin, sakladığın cümlelerinle...

II

Yazdığınız bir şiirle, aranızdaki şiddetli geçimsizlik...
Ve hazin bir ayrılık...

Ama sorunlar bitmez biliyorsunuz...
Şiirdeki duyguların velayeti kimde kalacak?
Yazanda mı ? Yazdıranda mı?
Ya sonrası?
Bir de nafaka konusu var...
Kim bilir...
Bundan sonraki her şiirde bir iz belki de...


III

Formülse eğer bazen yaşam
Yaşam bazen formülse eğer
Eğer...

Her gün - 1 = Ölüm
Aşk = ((Umut x Arzu x Seks) / İhanet )+ Bedene aşk nedeniyle sinsice salgılanan hormonlar

Şiir = alt alta dizilen cümleler ( yanlış )
Şiir = alt alta yazılan benzersiz imgelemler + Duygu tümlüğü

Yani şimdi burada yaşama "x" dersek;
Gerçekten de aslında özünde olduğu gibi yaşam "bilinmeyen" olur.

Ama yaşamı ve ruhumuzda birikmiş ya da birikecek diğer duyguları da formülün bir ferdi olarak kabul edersek;
ki etmesek de o duygular kendini bir şekilde kabul ettirecektir ;
Yaşam ve Yaşama ait öteki duygular çok bilinmeyenli denklem ve denklemlerin bir parçası olacaktır.


Çok bilinmeyenli denklemleri çözmek acı ve keder getirir.

O yüzden bundan x gün sonra kime aşık olacağımızı ( kimle sevişeceğimizi ) bilmemiz ya da bilmeye çalışmamız;
pek tabii yaşamın dengesini alt üst edecektir.

Çok bilinmeyenli denklemleri çözmek, yanan bir büyüyü söndürmek için,
ruhumuzdan kopardığımız umut parçalarıyla üfleyerek söndürmek demektir.

Onun yerine, çok bilinen denklemlerin anlamını gerçekten öğrenmeye çalışmamız çok daha sağlıklı ve acısız olacaktır.

Bilinmeyen denklemler, anlamını kendi vermeli meraklı bilgimize...

Ki son gerçeklik ya da son gerçek üstü olgu ise :


if acı < umut then "renkler hala gerçektir."

Oktay Coşar