BEDDUA
rüzgar alsın umudunu,
ağaçsız kal. işe yaramaz, çorakca, el etek öpesin... kirli, pis paçavralarınla, toplumdan soyutlanasın... sigaranı, ceketini, gömleğini veren, işe yaramasın. ve sen, umudunu bağladığın insanlardan, sibirya değin uzak, soguk, ilgisiz kalasın, kara, kuru çirkin şey... CEMAL KAYA |