Yarab...
Yarab,ne olur duy sesimi!
Vermeden en son nefesimi Şevkle şakısın bülbüllerim, Neşe doldursunlar kafesimi Yarab,sen her daim ulusun, Mağfiretlerle dolusun. Narlardan bizleri koruyan Yolların en güzel yolusun. Yarab,sen her şeyi görensin. Aşk ve sevdaları örensin. Canlı mahlukatın önüne, Türlü nimetleri serensin. Yarab,sen her şeyi bilensin. Cürümleri her an silensin . Sana bir adım gelenlere Sen koşarak hemen gelensin . Yarab,sen her şeye kadirsin. Her yerde hazır ve nazırsın. Bulunmaz hiç eşin benzerin İmanlılar için sadırsın Yarab,sen her daim zenginsin. Esmalarınla çok bellisin Seni çok içten sevenlere, Habiblerin en habibisin. Yarab,ayıpları örtensin. Ulularun ulusu sensin. Seni konuk edenlerin, Kederlerini giderensin. Yarab,sabredeni sevensin. İstersen her gönle girersin. Sen her şeyden münezzehsin, Her daim almadan verensin Yarab,sen cömertoğlu cömertsin Sen yarattığını seversin. Habiblerin en habibini, Ayetlerinle hep översin. Yarab,yeniden diriltensin, Her şeyi yerle bir edensin İnsanların akıbetlerini, Aynu anda belirleyensin. Yarab, herşeyin sahibisin, Ölüyü hemen diriltensin Boyuna posuna bakmadan İhtiyaçları giderensin. Yarab, yere göğe sığmazsın, Ayla güneşi doğuransın. Yüzyirmidört bin peygamberle Cennet yollarını anlatsın. Bu şiirim dokuz hece vezniyle yazılmıştır, |