Ümit'''siz
Akşamları sorup duruyorum kendimi
Yıllar boyunca kaybedeceğim hislerimi Durmaksızın çalan ayrılık zillerini Anlamak istiyorum sensiz günlerimi. İflahı kaymış olan insanlar buluyorum sebepsizce Kurumuş toprakların suyu nerede bulmalıyım bir gece Felaket çanları her an çalarken sinsice Uzaklaşmak istemiyorum sevginden bir an bile. Duygusuz gözlerin içinde umutlu çocuklar Sarılmış kağıda bir tutam mutluluklar, Dönüp duruyor sokaklarda ince fısıltılar; Gelecek gelince daha güzel olacak .... |