İSTANBUL VE SEN...
Pimi çekilmiş
Yüksek seviyede tesirli Bir bombadır gözlerin Yüreğimde papatya acısı Ellerimde sensizliğin özgürlüğü Dili kopasıca kargalar Yine leş peşinde İstanbul’a özgü Gönlüme ayrıcalıklı Bir sevdadır sunduğun Ben ki Galata’da yalnız yürek Ben ki Beyoğlu’nda bir muamma Ayaklarım zincirsiz Ezber bir şiir, yollarda Zemheriden bana ne Yüreğimde yangınlar varken Köşe başında Kıvrılan bir yılan bakışlarım Yıldırım mı düşmüş Gece bulutlara mı küsmüş Boşver aldırma Yıldırımlar, her gün içimde Farklı biçimde Bir tren daha geçecek Gözlerimin mâzi tünelinden Göz gözü görmeyecek Yine fırtınalar kopacak Bir bardak suda Yutkun, yutkunabilirsen Kim takar senin hüznünü Kimin umurunda Bıçak sırtı acılar Deli bir rüzgâr Şarkısını söyleyecek Yine mevsimsiz sevdamızın Yağmurlar bile Zor temizler Bu kirli aşkımızı Gök gürültüsü Fırtına, dolu Her yerde, köşede Bir hüzün okulu Ayrılık Gözyaşı Ve unutamam bir de Gözlerim gibi kan ağlayan Şu İstanbul’u... Oktay ZERRİN- BAFRA |
Gözlerimin mâzi tünelinden
Göz gözü görmeyecek
Yine fırtınalar kopacak
Bir bardak suda
Yutkun, yutkunabilirsen
Kim takar senin hüznünü
Kimin umurunda
Bıçak sırtı acılar
Deli bir rüzgâr
Şarkısını söyleyecek
Yine mevsimsiz sevdamızın
Yağmurlar bile
Zor temizler
Bu kirli aşkımızı
Gök gürültüsü
Fırtına, dolu
Her yerde, köşede
Bir hüzün okulu
Ayrılık
kimbilir kimin ne derdi vardır isytanbul ne bilsin ki...
istanbul kendi derdinde...
istanbul herneredeyse......
kaleminize sağlık.......saygılar.... SEVAL DAĞCI