Beynini bıraktık, şekilde kaldık
Kafalar takıldı, bez parçasına.
Kıyafette hali açarak, saldık
Ayaklar basıldı, iz parçasına.

Yaygara kopardı, hazm edemedi
Olgunluk gösterip yol yedemedi
Görevi mecliste hiç gidemedi
Gözler kapatıldı, toz parçasına.

Fırsat onda olsa ne der acaba?
Yerinde duramaz olur göçebe,
Yeni meclis dedi, bu söz nice be?
Benzetme çakıldı, saz parçasına.

Demokrasi şekil, parçalar başka
Herkes keyfe göre geliyor aşka
Bazısına göre düzgündür laşka
Kışlar unutuldu, yaz parçasına.

Hepimizin bayrak, okunan ezan
Cezası verildi, bilseydi azan
Millettir deftere notları yazan
Kafalar takıldı, kaz parçasına.

Türkiye denizi şımarıp taştı
Milletten şamarı yiyerek şaştı
İstifa etmedi, haddini aştı
Fitneyle bakıldı, bez parçasına.

Dursunî konuşma seni asarlar
Haklı ses çıkarsa, sessiz keserler
Dili uzayanda boyna basarlar
Türküler yakıldı, bez parçasına.

Dursun Yeşil – 23/08/2007