MUTLU MUSUNHüzün yağmurları gibisin Kurak toprağa yağar gibi Yaralı yüreğime düşersin Kimi neşe kimi kedersin Bazen üzer bazen de sevindirirsin Gül mevsiminde Güz gülleri gibisin Açmasıyla solması bir olan Ne seyredilen ne de koklanan Kıyamam koparmaya dalından Batsa da dikenleri parmaklarıma Kanasa da ellerim Ödüldür sevgiliden der Basarım parmağıma incinmem Hüzünlerde verdin huzuru Kalbim her dem bağ bozumu Söylemeden son sözünü Bakarsan göreceksin bendeki özünü Sarsa da her yanımı hüzün Yine de gitmiyor gözlerimden yüzün Düşlerimde gerçeğim oldun Böylesine sevdim seni Anlamadın yar Ne olurdu bir kerecik Tutsaydın ellerimi ve baksaydın gözlerime İşte o zaman görecektin Bendeki seni ve sana olan sevgimi Dinlemedin son sözünü söyledin Dalında boynu bükük gül gibi Bıraktın ve gittin Yoksun artık Ne gönül bahçemde Ne de evimde Mutlu musun yerinde ... Refik 29 . 01 . 2017 İstanbul |
Bu güzel şiiri kaleme alan güzel İnsana en samimi duygularımla…
Çok çok güzel…
……………………………………Saygı ve Selamlar…