Haçlılar birleşip dışladı bizi,
Bombalar yağdırıp suçladı bizi,
Aydın geçinenler taşladı bizi,
Seksen milyon Türk tür kozumuz bizim.

Edirne den Kars’a vatan belledik,
Her fert ülkesini sevsin diledik,
Her karış toprağı kanla suladık,
Daha küllenmemiş közümüz bizim.

Kimse nefesini boşa yormasın,
Aramıza nifak sokup durmasın,
Ülkücü sözünden döner sanmasın,
Her zaman senettir sözümüz bizim.

Asla gücenmem ben fikir konuşsa,
Kenetlense herkes eller buluşsa,
Önderin izinde birlik oluşsa,
Atanın yoludur izimiz bizim

Demokrasi deyip saldırıyorlar,
Sulh deyip mazlumu öldürüyorlar,
Yıkıp parçalayıp böldürüyorlar,
Daha neler gördü gözümüz bizim.

Kumpas dedin biri aklıma geldi,
Engindi Deniz’i tahtından oldu,
Atamın çiçeği o zaman soldu,
Ondandır yürekte sızımız bizim

Biri kesmiş yolu adam öldürür,
Biri darbeciye alkış aldırır,
Fazla sürmez bu dert kazan kaldırır,
Merde namert yazmaz yazımız bizim.

Yüzüncü yılına bastığımız gün,
Zındığı getirip astığımız gün,
Dünyaya raconu kestiğimiz gün,
O zaman gülecek yüzümüz bizim,

Yol yakınken gel dön gezme uzağı,
Bu yol kumpaslıdır bubi tuzağı,
Öküzün altında olmaz buzağı,
Her dem doğruluktur özümüz bizim.

Cevdet Altay