oysa ki
bir namerdin kalleşliğini düzeltecek
hiç bir ilaç daha bulunamadı ki
sen neyi arar da bulamazsın ki be adam
bize yaptıkların hiç içimizden çıkmaz ki
kahpe bir mermi gibi kinin delip de geçti
zedelendi narin kalbimiz
senin bu yaptığını yapmaz ki hiç bir domuz

sinsi bir öç olmalıydı bu her halde
çünkü kökten isteniyordu selamız
bir sıkımlık can bu taş değil ki
gez göz arpacığın önünde
resulümüz şehitlik müjdesi vermezse
nasıl korkmadan durabilirdik ki
koruyup da kollayan yüce Allah olmazsa

vuruşup da çatıştırılmalı idi kardeşler
tüm ülke iblisi bir hile ile yok edilmek istendi
tüm sevgi ve bağları o anda çözülmeliydi
mahrum ve perişan bırakılmalıydı
kalmalıydı birlik ve kardeşlikten de çok ta ırakta
Habil ile Kabil gibi

tenler bile denk düşüşte
bir ve bütün olmamalıydı ilişkiler ki
ortamlar tertemiz kalmamalıydı
ve illa ki gönüller ak pak olmamalıydı
çırpınışımızın üç beş adım kıpırtısı olsa da
gönülden gönle kaç gayret harcandı ki
masmavi ufukların özgürlüğü
bir ve birlikteliğimizle doğacaktır benliğimizde

kavrulduk kardeş kavrulduk
sevgiye ve birliğe eğreti gönüllerin
insanlığı yok etmesinden bıkıp da usandım
bu yüzden tiksinir yüreğim
yaş eksilmez gözlerden bu hep böyle sürdükçe
midem bulanıyor insan müsveddesi bu çıfıtlar’dan
hastalıklı ruhlarının kan emiciliğini her an gördükçe

umutsuz ve çaresiz değilim
gelin de içimdeki şu kahpe hainleri ayıklayı verelim
iyice bir ayıklayın ki
bin yıldır yetmiş iki buçuk millet kardeşçe yaşarız
Alevi-Sünni-Kürt-Türk’ün biz torunlarının torunlarıyız
asla fırsat vermeyin şu haçlı vampirler’ine
zira dört mevsimi bu topraklarda kardeşçe yaşamaktayız
sonra düşmesin atim’iz yüreklerimizin uçurumundan
ve her bir aptal lığımızın kızıllığından
dirlik ve birliğimiz ile kardeşliğimize kasteden
akıldan yoksun bunca nifakçı hicranlar
defolup da gitsin tek bir hamlemiz ilen

iyice bir görün
ruhumuzu esir alan çıkara meyilli bu serkeşliği
görün ki
güvercin olup da kalalım
zeytin dallarının üzerinde
ve aslımıza münhasır İslamın sancağı altında

hakikati gör ki
insanlığı görsün tek dişli o medeniyet
ve görülsün kardeşliğin ne denli de
bize elzem ve şart olduğu
haydi örün bizi ilim dergahının tezgahında
örün ki ilelebet insan-ı kamile eriş ilsin de
yol da izde her şey var Kur’anı kerimimiz de

yoksa nefes dahi alamazsın
mundarca da sürün dürülüp de öldürülürsün
ırzımız ve namusumuz da kalır ayak altlarında
yok olup da gider insanlığın tek kalmış kalesi
yıkılıp da yağmalanır (Irak gibi) tüm değerler
ölür kızıl elmamız
ve kardeşliği doğuran o Zümrüdüanka kuşlarımız

son bulur bu tek efsane yok olur ortadan
kendi elimiz ile kendi kendimizin
öz katili olmadan
gelin de mavilerle donatalım tüm ülkeyi
günahsız mazlumlar tutunsun kanatlarımız’dan...


(28.01.2017) AZAP...