GÜLDÜRMEDİN HİÇ
Hayat , sen bahtımı neden kararttın
Ağlatıp da durdun güldürmedin hiç Hazan ayı vurup gülüm sararttın Ağlatıp da durdun güldürmedin hiç Haziran’da karlar yağdı bu başa Hasret koydun eşe, dosta, gardaşa Hoyrat rüzgar olup estin bu döşe Ağlatıp da durdun güldürmedin hiç Hayal kurup durdum boş oluverdin Hüzün sardı gözde yaş oluverdin Harlı yüreğimde kış oluverdin Ağlatıp da durdun güldürmedin hiç Herkes kendim gibi bildim de kandım Her yüze güleni dost olur sandım Har ateş içinde yandıkça yandım Ağlatıp da durdun güldürmedin hiç Hangi yöne dönsem orda acı var Sanki bir mahkumum ördün hep duvar Görmedim ne yazık tek bir gün bahar Ağlatıp da durdun güldürmedin hiç Hayat Göçer |