Sabahtan akşama kadar, yüce dağlar aşar Kah kuru otlar yer, kah çayır çimenle yaşar Boş memeler sütle dolup damla damla taşar İnsan denilen »egoist mahluk« içsin diye
Fakat yine de teşekkürü bilmez hayvana Sütü kokuyor diye şekva eder Rahmana Keçi, inek bıkmadan talim eder samana İnsan denen egoist varlık süt içsin diye
Gülü, çiçeği ekmiş, kulların gül bağına Bin bir deva vermiş suyuna ve yağına Muhteşem arılar, bal götürür ayağına İnsan denilen egoist şerbet içsin diye
Kendini eğlendirsin diye sever hayvanı Kedi emek verip, yakalar fareyi, sıçanı Bir lütüfmuş gibi verir kokmuşu, yavanı »Çok iyi insanmış« kaftanını biçsin diye
Evrendeki her şey Efendimin, canlı cansız Hepsini koru, ey dindar geçinen vicdansız Ormanlar yakıp da koyma kuşları vatansız VİLLA dikip ele üç beş milyon geçsin diye
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
SÜT İÇSİN DİYE şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
SÜT İÇSİN DİYE şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.