Kalabalıkta Bile Çok Yalnızım
Kalabalıklarda bile yalnızım, sormayın beni,
Halimi soran yok hesaplarla germeyin beni. Hayat kargaşasında sevenlerim üzdüler beni, Kalabalıkta bile çok yalnızım dostlarım, ****** Doğdum doğalı bahtım karalıdır benim , Güldürmedi kaderim, yaraladı sevenlerim, Çilelerle yoğruldum meçhul oldu bedenim, Kalabalıkta bile çok yalnızım dostlarım, ******* Herkes allar yeşiller giyer ben beyazla kara, Hicran Yarası vardı bende düştüm ahu zara, Yüzüme gülene bağlandım, düştüm dara, Kalabalıkta bile çok yalnızım dostlarım, ***** Eşim dostum yabancı, ben gulyabani, Sevenlerim üzdü beni uzakta oldum hayranı Güvendiğim dağlara kar yağdı dona kaldım seyrani Kalabalıkta bile çok yalnızım dostlarım ***** Hanım Polat derki, itimadım azalıyor dosta, En ufak hatayı affetmez, hemen koyar posta, Onlar bilmezler ki gönlüm yıllarca yasta, Kalabalıkta bile çok yalnızım dostlarım, 22.01.2017 |
Güzel şiiriniz içten duygularla yazılmış, defalarca okumak istedim…
Çok Beğendim.
…………………. Saygı ve Selamlar…