Güneşim
Güneşim
Ben geçtim bu dünyanın servetinden İnsanların kin dolu gülüşlerinden Suskunluğumda sakladım seni Cefalarını,duygularını aldım sol yanıma Hele o yüreğimi yakan gülüşlerini Unuttum sanma hepsi yarınlarımda Bir sen kaldın gerçekten geriye Bir de çeşm-i giryanım Sessizliğin tam ortasında Seni sevmektir benim hayatım... |