SAHTE DOSTLAR
Canımdan can verdiklerim
Bir posta gönül verdiler Eyvah yitti emeklerim Derken;murada erdiler Bir zaman dostlarım vardı Onlarsız hayatım dardı Her biri mazide kaldı Sırrımı ele verdiler Ben ki candan öte candım Her yüze gülene kandım Alevsiz dumansız yandım Külümü yele verdiler Kimisi hemen çark etti Kimi zamansız terk etti Bu devran canıma yetti Postumu yere serdiler Yalandan ahlar çekerek Üzülüp boyun bükerek Gözden bin bir yaş dökerek Kabrime çiçek derdiler |