Habibimsin Candan Özge
Çiçek çiçek açan sensin ruhumun topraklarında
Güneşim de suyum da sen hayata bağlayanımsın Vaha olur yeşerirsin ahımın çoraklarında Kurursa tek bir yaprağım benimle ağlayanımsın Gönlüm huzur dolar taşar aşkın ile dolmuş iken Sanki hızır gelir bulur eşkim ile solmuş iken Canımdaki cansın bana gücüme güç katıyorsun Haber alamasam senden vesvese kaplar ruhumu Ağız tadım senle gelir derdi baştan atıyorsun Çok uzakta olsan bile vâr’ın bekler tamahımı Varsın diye zenginim ben unuturum sefaleti Öğretirsin yaşamayı kuruturum kasaveti Sana dair düşünceler dualarımda yazılı Avuç avuç biriktirip okuyorum her niyazda Silinmez silemez kimse aşkın kalbimde kazılı Gözümden düşen her damla mürekkep olsun feyyazda Habibimsin candan özge değerini anlatamam Bilmiyorum başka bir şey diğerini dinletemem |