Mabedimdin sen.....Kaç paraydı yüreğime biçtiğin değer Sana ev araba satın almaya yettimi. Et parçası gördüğün yüreğimi Bir kaç dünya malına sattın. Kaldıysa üç beş paran eğer Ona da mutluluk al alabilirsen vicdansız kadın.... Fakirsem fakirdim, Sana olan sevgim çok zengindi. Gün değmemiş umutlarım yoktu bel ki Ama tertemiz bir sevgim vardı görmeliydin Mutlu olmayı bilmeliydin. Kulluğum köleliğim sanaydı yetinmeliydin. Oysa ben Öylesine çok seviyordum ki seni Ve öylesine mabedimdin ki sen Açtığım ellerim ettiğim secdem sanaydı Şimdi yerle bir ettiğin mabedim enkazında Yanıp ağlıyorken ben, Ne hallerdeydim görecektin dönüp baksan dı. Fakirlerin aşkı hep böyle mi olur, Sevgim seninde karnını doyurmadı vicdansız kadın. Paran var evin güzel,araban kapında durur Ya mutluluk satın alabildin mi be vicdansız kadın. |