Hırsız
Eskicinin bile almadığı bir eski,
Hayatta ikinci sınıf bir karakter oyuncusu, Hiç bir zaman beklenti bulamadığımdan mı, Mutsuz şeyleri çalmaya alışık oldum Merhamet, dostluk, şevkat, aşk Hep bulunmuştu tabiatım da, Mutsuzluk, haksızlık, bitkinlik hayatımda, Belki ondandı mutsuzluk çalma alışkanlığımda. Yaşayarak bunları dolarım bulut gibi, Suskun avazlarımda yağarım içime kan gibi, Yoksa bõylemi yazılmıştı alın çizgisi, Haklıyım, ondandır mutsuzluk çalma alışkanlığım. Bakar dururum içimdeki hayat cehennemine, Bir aşk, bir seven tutarmıydı delicesine Hiç istemediler cekemezler dûnya yûzûnde, Mutsuzluk çalma alışkanlığı acıdandır. Bu hikayenin sonunu çok iyi bilirdi şair, Kalemi hep mutlu sona bağlardı vesair. Efe Erdal ŞAHİN |
selamlar