Taşralı Genç
Neden tanımıyorsun beni?
Unuttun mu ? Hani gelmiştiniz ya Gezmiştik köyümüzün kırlarında Konuşmuştuk oradan buradan Ve bana söz vermiştin Gel yanıma demiştin İşte geldim.. Gerçekten tanıyamadın mı? Beni Oysa ben Ne kadar sevmiştim seni Şimdi bir kara çalı olmuşsun Tanımıyorsun beni. Neden konuşmuyorsun omuz silkerek Kaçıyorsun Yoksa konuşmam mı seni rahatsız eden Ne olur anlat bana Neler geçiyor içinden? Tam iki ay kalmıştın ya köyümüzde Her gün birlikteydik seninle Sevdiğini söylüyordun Ahh Demek ki alay ediyordun Ne kadar aldanmışım Köylü yüreğim Evet ben taşralıyım Ne edeyim Utanmıyorum Herkes bir yerde doğmak zorunda Bende taşrada doğmuşum Kaderim Gurur duyuyorum Taşralı olmaktan Hiç değilse yüreğim kötü değil Senin olsun büyük şehrin Elveda yalancı sevgili Ben gidiyorum Çok özledim köyümü Herkesin memleketi Kendisine hoş Çiçek dalında güzeldir Yad ellerse boş Artık gelme köyümüze Kirli kalbinle dolaşıp Kirletme çimenlerimizi Koparma güllerimizi Akan derenin içine sokma ayaklarını Bırak kalsın kirlettiğin yeter Hoşca kal yalancı sevgili Ben gidiyorum Al büyük şehrini başına çal Köyümüzün dereleri,çiçekleri,kırları benim. Olsun büyük şehrin senin Ben taşralı bir gencim doğru sende işim ne? Elveda elveda Ben gidiyorum Sana teşekkürler yalancı sevgili… Nizamettin Uca 6.4.1987 |
ne çok şeyi aksettirmiş,yüreğe sağlık olsun.
Bazen insan önüne çıkan ,her varlık şans
getirmez ki,güzellik yaşatmaz ki..Hatta
insan karşılaşmamış olmayı bile diler,
Bu şiir de de aynı duygu yakalanmış.
KUTLUYORUM yazan yüreği,o yürekte
şimdi şükür vardır diye düşünüyorum.
Zararın neresinden dönülse kar dır diye selamlarla...