ÜŞÜYEN ELLERİM ELLERİNLE ISINACAK
ÜŞÜYEN ELLERİM ELLERİNLE ISINACAK
Kasımın önü, hep aralıktı, zifiri gecelerimde, her cümlem, kahır kokuyordu.. Düşüyorum da, her gece yazdığım, her kelimeyi, satır satır sana diziyorum.. Sana yazılan her şiirde, mürekkeple boğuşuyor, alfabedeki tüm harfler.. Sensizlikle demlerken yalnızlığımı, bulanıyor gözlerim, hüzün kokuyor sözlerim.. Her şafakta birlikte, kar gibi bembeyaz, yeniden doğuyorsun yüreğime tertemiz .. Güneş sımsıcak doğacak, ışıldayan saçlarına dokunacak, güneş kokacak saçların.. Ve üşüyen ellerim, sımsıcak ellerinle ısınacak, sonra biz bir olacağız.. İsmail KARABELEN_03.01.2014_23:40 |