İnsanlara kâf dağından bakan,hâkir gören,insanlıktan nasibi olmayan şifa dağıtamayan Doktorlar az da olsa aramızda mevcut,bağırır,çağırır,stresini vatandaş ile dağıtır,aslında istesede şifa veremez,çünkü yaralamıştır,yufka kalpleri,aynı zamanda her türlü zorluklara rağmen,hastasına sevgiyle ilâç dağıtan,alçak gönüllü cefâkar ve vefakâr Doktorlarda hayli fazla,her meslek te olduğu gibi,ellerinden öpülür ve gönüllerde yaşar bunlar...saygılarımla...

Muson ruzgârı esiyor
Bunalmış,ahkâm kesiyor
Şifa yok,fırça veriyor
Kendine gel,Doktor Bey’im.


Hastaya,yüksekten baktı
Hâr olup,gönüller yaktı
Coşkun sular gibi aktı
Kendine gel,Doktor Bey’im.


Çiftliğin,hasta kovarsın
Sevgi varken,bağırırsın
Bulutlar, her an dağılsın
Kendine gel,Doktor Bey’im




Kırdın kalbimi,yanarım
Hipokrat’ı hep anarım
Barışmam,sondur kararım
Kendine gel,Doktor Bey’im


Bazende,hasta seçersin
Uğraşmadan,es geçersin
Numune kalan , esersin
Kendine gel,Doktor Bey’im


Düşünür,kılıf ararsın,
Kimse anlamaz,sanırsın
Ben bilemem,sen bilirsin
Kendine gel,Doktor Bey’im


Dünya çok geniş bilesin
Hasta,nasıl şifa versin
Gönlümde ,hicrân yarasın
Kendine gel,Doktor Bey’im


Gözlerine perde inmiş
Katran ,üzerine sinmiş
Fırçaladı,çokta bilmiş
Kendine gel,Doktor Bey’im

Çürük elma,azda olsa
Sevgi,gönülleri sarsa
İnsanlar, hep mutlu olsa
Dünya fâni Doktor Bey’im


19.04.2008 İNEGÖL