İki şey insanı çileden çıkarır; söylenecek yerde ağız açmamak; susulacak yerde lakırdı etmek. SADİ
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYE
Af
Ahmet Günay
5,0 / 1 kişi ·1 beğenme · 0 yorum · 569 okunma
Af
Zapt ettim güneşi, elimde yok tecelli.
Ayazda fecrin,dönmezse tesellin. Ezelde yanarım evvele dûçarım. Hayâl meyal diriyim, gözlerinde bakî yim. Kimim kimsem kalmadı huda dan gayrı. Hırçın karadenize bakarım, dururmu taşlarım. İzlere bakıp ,eskiyi anmak, En büyük acıyı defalarca yaşamak. Yıllandı anılar döküldükçe yapraklar. Tok kaldım hayata. Endişem affına. Piyon |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Af şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Bu şiire henüz yorum yazılmamış.
Şiir Künye
Kayıt Tarihi
: 31.12.2016 20:45:47
Puan
: 5.0 / 1 kişi
Okunma Sayısı
: 569
Yorum
: 0 yorum
Beğeni
: 1 kişi
Şiiri Beğenenler
Popüler Şiirleri
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.