YIL SONU (213)

Bak yine yağıyor kar üstüne kar.
Üzülür yeni yıl, eski gidene.
Yıl sonları olur biraz cefakar.
Üzülür eski yıl, yeni gelene.

Yenisi üzülür devraldığına.
Eskisi sevinir kurtulduğuna.
Bakmış ki, dünyada, ne olduğuna.
Diyor; rastlamadım yüzü gülene.

Bir karmaşa kaos sarmış dört yanı.
Oluk oluk akan insanın kanı.
Bu yitip gidenler hep insan canı.
Rastlamadık henüz çözüm bilene.

Birisi kaostan bir düzen ister.
Bu gidişle hiç de dağılmaz sisler.
Kuşatmış etrafı hep teröristler.
Araştırılmıyor, ne oluyor ne?

Yılbaşı neşeye yazılırdı hep.
Neşesizlere de kızılırdı hep.
Yeni yeni dostlar oluşurdu hep.
Şimdi nerde bunlar yiyen yiyene.

Duygular karışık ırak gönüller.
Güzeli söyleyen bulunmaz diller.
Dört tarafı talan yapıyor filler.
Menfaat uğruna ölen ölene.

Yılbaşı dediysek birazda neşe.
Yapalım eğlence olsun pürneşe.
Koşalım beraber hep dosta eşe.
Selam olsun selam kıymet bilene.

Olanlar yaşamdır değil bilmece.
Haydi gel yapalım azcık eğlence.
İsteyelim sabah olmasın gece.
Hoş olsun gönüller seven sevene.

Zayi Ozan’ım sen gülü sevensin.
Dikenle beraber bir koklayansın.
Dünya gökkuşağı ile boyansın.
Selam olsun selam hep eğlenene.

İlhan ATEŞ (Zayi Ozan)
Ankara, 30/12/2016 Cuma
Yayın : 31/12/2016 Ctsi.
www.edebiyatdefteri.com/siir/1068753/

(2016 yıl sonu için yazılmıştır)