YOK EYLEDİN
Âlemin imrenerek baktığı sevdamızı
Temelini kökünden kazarak yok eyledin Her aşığın bir türkü yaktığı sevdamızı Duramadın sözünde bozarak yok eyledin Can alan bakışlarla yapmacıktan gülerek Fütursuz duruşunla üzerime gelerek Sana olan sevdamı inkâr ettin bilerek Yaralı yüreğimi ezerek yok eyledin Oysaki biliyordun can deyişim candandı Ölesiye sevmiştim ya da ilktin ondandı Bir gülüşün uğruna bir can sana adandı Can değişim ağırdı bezerek yok eyledin Değerlimdin sen benim el vermiştim eline Sefinemi salmıştım ben bu aşkın gölüne Bağlamıştım özümü zülfünün tek teline Sen kendi ellerinle çözerek yok eyledin Yolcu yolunda gerek bu şehirde durulmaz Mademki olmayacak boşa hayal kurulmaz Aşk vurgunu bir olur bir kaç kere vurulmaz Mizani yeryüzünden çizerek yok eyledin Başucuma son taşı dizerek yok eyledin Ozan Mizani (Taner Karataş) 30.12.2016 |