Beni Anlamaya ÇalışmayınBeni anlamaya çalışmayın alimler. Ben gözlerde iris,kainatta noktayım. Bulamadı daha çaresini ilimler, Bazan padişahım tahta,bazan oktayım... Cismim yok,rengim hep afakın rengi gibi. Bazan tunçlaşırım güneşin dengi gibi. Yüreklerde oynaşırım bir çengi gibi. Keza bu sıralar masivada yoktayım. Adımı kim koydu,unuttum ,unuturum. Toprak benimle doydu,ararsam bulurum. Ne müselman ne isevi,kanlı tekfurum. Denize hasretim, yakamozda çoktayım... Bihaberim sessiz gecede umudum sen. Ney sesine katarsın,peşiman ud’’u sen. Şiir,akgüvercin ise dili dudu sen. Yok belleme gaybı, berzahta bir doktayım. Ne alimdeyim ne onla doyar yüreğim. Masivayı cümle renge boyar yüreğim. Bent vurulmuş kıyıların oyar yüreğim. Yine sen cümlesin, ben suskusu noktayım... |
kalemin yüreğin şiir için
tükenmeyecek bir kaynak
aynı zamanda yol gösterici
gönülden kutladım