VefâŞiirin hikayesini görmek için tıklayın Asla ihânet etmedim etmemde hiç kimseye.Fakat o kadar çok ihânet eden gördüm ki ömrümde...İnsanlara inanç ve güvenimide kaybettim En güzel dost Allah ömrümcede Allah tan başka sığındığım olmadı zaten Sâdâkât vefâdan bihâber olan değer bilmeyenlerdeyse vefâdan eser yoktur.Fedâkarlıkta etseniz dâima üzülen aldatılan hüsrâna uğrarsınız.Acaba insanlar gerçekten ne kadar vefâlı sâdık derken karaladığım şiir.
Nigâr Bedirhân (Yegânem)
Şu dost dedikleri kuru bir yaprak
Çal kırık sazını buruk vedâya Olurda bedenim kara bir toprak Vereyim ruhumu yüce Hüdâ’ya. İnsandım kimseye olmadı âhtım Sinemdeki hasret yürek acısı Neyleyim ezelden karaymış bahtım Vefâ hakikâtin garip sancısı. Hasret bir silahtı karşımda durmuş İyiler hep gitti kötüye kaldık. Yılların hançeri alnıma vurmuş Şimdi masallarda vefâlı sadık. Nigâr Bedirhân (Yegânem) |
Kalemin daim olsun
__________________________________Selamlar