silinecekmiş gördüklerim
sessizleşecekmiş duyduklarım
düşmanmış dost sandıklarım
yalanmış bildiklerim
yokmuş sevdiklerim
boşmuş ümitlerim
mecazmış
tükenip geçmiş yıllarım

nasılda kandım
gözümü kararttım
yükünü sırtından sırtıma kattım
yasını canından alıp canıma sattım
elindeki közü tutup yüreğime fırlattım
başındaki belayı omuzlarıma çattım
mecazmış
tükenip geçmiş hayatım

nesine inandım
kalbimi kanattım
aşk’ının ateşiyle denizler kaynattım
ömrüme saltanatını emirdir kıldım
yoluna bedenimi köprüdür diktim
bir sözüne başım önüne serdim
mecazmış
tükenip geçmiş zamanım..

kan vermişim
can vermişim
ben böyle kimleri sevmişim
yar deyip kalbimi emanet ettim
can deyip sırtımı teslim ettim
kalbimi kırık
sırtımı delik deşik
hayatımı ölümle bitişik
toprağın içinde
geri almışım..


s.g.