Uyursan düş uyanırsan kabûs artık bu dünya! ...söz kalmadı yazacak!
Z. NÂR
Olumlamayı başaramadık belki belki çakraların kıvamı fazlaydı empatilerde kahverenkli rüyalar girdi masallarımıza böyle devam etti bilinçlice severek alışarak acıya hikâyemiz sonlandı.
Su oldu bir bardakta ömür saksıda özlem sardunya çiçekleri barıştırdık küskünlüğümüze böldük evet örfü ve adeti haybiye ekmeğimizde eksildi tuz kardeşce b’ölüştük.
Çok şekerdi eziyetlerimiz birbirimize savrulan küllere mum olduk günâhın edebiyatını şekillendirip şerbetledik pişmanlık terapilerini başardık arınmayı pis vicdanlardan ustaca tamir ettik tabu(t)larımızı p’aklandık yeminle günbegün artık en helâlinden yaşayabilir doya doya yanabiliriz yarattığımız cehennem de..
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Kardeşce b'ölüşmeler.. şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Kardeşce b'ölüşmeler.. şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.
Ancak iyilerle karşılaşırsak birşeyler öğrenebiliriz kalmış mıdır aceba öyle yalan içenler var ki sigara daha az zararlıdır eminim.
ekşimiş şimdilerde vicdan denen şey ve çok ucuz ve kıymetsiz
eli kayıyor çocukların ve tutamıyoruz hiç birimiz gün geçtikçe y'aralıyor içimizi ama nedense sesimiz soluğumuza kaçıyor nasıl espri ama 'yüzümüzü eski haline getirmenin bir yolu olabilir.' düştü iki güne kalmaz değişir gündem unutulur hatırda kalanlar anne karnında iken ayağından kurşun yiyen bebek dahi unutulur
bazen 'vicdanı varsa iyi insanların, neredeler.' diye düşünüyorum. Zirâ öğrenecek çok şey var
Savaşlara ve olaylara bir sitemin ve bir durum tesbitinin varlığı bir şiir. Doğanin değil insanın yok ettiği bir dünyaya sanki Kahir. Kutlarım dost sizi. Gönlüne yüreğine sağlık.
Kapat yüreğinin kapılarını, girmesin dışarıdaki kıyamet tellalları onlar senin sevdiklerin değil ki öldürebilsinler insan yanını. Yanılıyor muyum, sevdiklerimin günahından sorumluyum. Geri kalanına en fazla yenilirim. Vaz geçmek yok şiir dedirten yanımızdan, kendi kendimize fısıldıyor olsak bile devam....Kendi götürdüğü ateşle Cehennemde yanarken dahi Allah diyen kul gibi hani, insandan başka sığınacak ne kaldı ki ? Seviyorum kız seni, şiirini.... demiş miydim bunu daha önce ?
Şiir yolun daim olsun. Tebriğim, dost selam ve sevgimle.
sevgilerle