yokluguna dairHüzündü yürek Ayaz kar tanelerini dondururken Yoklugun ısıtıyordu geceyi Her şey yoklugundu odada Aranır olurdu gözlerin. Bilirsin istasyonlarda beklerdim gelmeni Geç vakitcelerinde ömrün Erkekçe bir arayıştı ölüm Yoklugunda yakınlaşan Aglatan yüregi Gün batımlarında kanatan. Nerdesin yine ıslakmı avuçların Saçların savrulurmu rüzgarlarda İşçi sofralarına aşinamısın Irakta bir dag yamacında Yitik ölümlerden ardıl Korkunç kayıplarında ömrün Islak şehirlerin yagmurlarında Ayazlarda üşüyen kadın Banamı aitsin yoksa hikayemi tümceler Sözcükler kafiyesizmi Ölümler önemsizmi Hüzündü yürek ,nerdesin. |