ESİRİMDağlar gibi idim Yıkılmam sanmıştım Dünya yanar Ben aslan kalırım Dimdik dururum demiştim Yanılmışım esiri oldum işte Engindim gök yüzü gibi Umana benzerdim Sığmazdım kalbime Aldanmışım Nereden bileyim Sen gelecektin canıma Şimdi kalbim söz dinlemez Esiri oldum senin ile işte Ela gözlü mavişim Gamzesi özünde Bal dudaklarına Esir oldum şimdi İçli bakışların Yarınlarıma umutmu bilmem Ama keman kaşların esiriyim Canımsın desem Cansın dersin hep Canınmıyım cananınmı Söyle gülüm sana ben Neyim neyinim Şunu biliyorum Senin, kalbinin, gözlerinin Gülüşünün ESİRİYİM. Recep Kahvecioğlu. |