gül tepesinden,
gülden dağlarına, baktınmı hiç..?
sıra sıra çamlar
beyaz elbiseler giymiş.
yeşili, kozalakları saklamış.
seyrederken; çatısız kuşlara,
benzettim kendimi...
bir ben çıplaktım doğada
bir sen yoktun yanımda

yeşil alabildiğine, doğayı örtmüş
beyaz da geri kalmamış,
yeşili süslemiş.
süslü püslü bir gelin omuş...
...bense, yalın bir izleyici...
kristal gibi parlayan karlar,
gözlerimi aldılar.

bense zamanı çaldım,
onlardan.
zamansız zamanlarda
çıplak ayakla yürüdüm.
kara ihanet olmasın diye.
sana söz vermiştim
erimeyen kardan adam yapmaya,
ama yapamadım işte
sen geldin aklıma.

ılgaz dağlarına haykırdım
biliyorum sende duydun
biliyorum ayaklarım çıplak
diye kızdın.
ve...biliyorum
karşılıklı tepelerden,
göz göze geldik.
benim ateşimden,
sisler oluştu.
senin özleminden,
çamlar sıra sıra eğildi.

selÂmlar öylesine sessizdi ki..?
sanki Ilgaz o anda bize gülümsedi.
gece ateş yaktım,
sabah oldu, hal sönmemişti...

2007