ÇAĞIRDIM ÇOCUKLUĞUMU...
Özledim, sonra
Ayak izlerinden küçük adımlarla Aradım buldum çocukluğumu Şöyle bi baktım Buyurgan bakışlarla Çağırdım onu Gelmek istemedi tabi ki.. Hoştu güzeldi birazda asi Bıraktığım yerdeydi çocukluğum.. Ne buyurgan bakışlarım Umurun da oldu Ne de kocalmış yaşım Çocukluğunda ve unutulmuşluğumda Umutlarınca mutluydu baktım Ben ise yorgundum.. Koştu koştu koştu Oynadı oynadı oynadı Seyrettim seyrettim seyrettim.. Necip Kahraman |