Yakar Kül Eder Beni
Şikayetim var Rabbim, senden gafil bakıştan.
Seni sorup dururum, ilmik ilmik nakıştan. Ne yazdan haberim var, ne borandan ne kıştan. Mecnu-i hudayım ben, kıskanır mecnun beni. Terk ettim kil-u kali, dilim dönmez kelama. Hep hasretlik çekerim, gönülden bir selama. Dört yanım hain dolu, koşuyorum belama. Her işte zarar ettim, kazanç unuttu beni. Bu nasıl bir dünyaymış, kahır ve belası çok. Sanki maskeli balo, samimi bir sima yok. Yiğitliğe metliğe, cümle halkın karnı tok. Bu manzara her daim, kalbimden vurur beni. Çakallar caka satar, aslan sinmiş korkudan, İtibar namerdindir, mert kovulur yurdundan, Gören göz yaş döküyor, yürek çatlar kahrından. Bu ne mensuh sahnedir, yakar kül eder beni. Necdet EREM |