Belki Bir Gün AnlarsınBir gün elbet sular yolunu bulur Benim harabe gönlüm olur güman Anlarsın da iş işten geçmiş olur Okka yünden kaç okka çıkar duman Dağınıklıktan girilmez mutfağa Gören de sanır seni hanım ağa Bağı bırakıp gidersin sen dağa Allah sana dilendirmesin aman Olanlar düşündürür uykum kaçar Feleğin elinde düşmüşüm naçar Bir gün benim de güllerim açar Dik çıkar o zaman bacamdan duman Anladık Allah’a kaldı işimiz Sıktıkça ağızda bitti dişimiz Gün olur çekilir ömür fişimiz Ağlasan n’olur gül/sen/de o zaman Parayı, rahatı buldukça azdın Bana hakaretler küfürler yazdın Düşün, kendi kuyunu kendin kazdın Hadi bul şimdi dalgasız bir liman İki lafından biri mutlaka para Her sözün açıyor yürekte yara Yunusi bilinsin bir bahtı kara Bitmiştim içimde olmasa iman Yunus ÇETKİN 9 Aralık 2016, Simav |