DÜŞ PERİSİ
Yatak döşek yatıyor;
Hasretinle bedenim. Sensizlikte zaman; Bir başka türlü Ezip geçiyor üzerimden. Daha kaç var yokluğuna Bilmiyorum... Aşkına kurban ettiğim, Ruhumdan; Yayılan alevler sarıyor. Bıraktığın boşluğunda, Yanıyorum... Bendim, ateşinle yanmak isteyen: Ama böylesine değil! Tutuşan işçi ellerim mi? Patron yüreğim mi karar veremiyor Uyku saatime yakın Senin olmanı istediğim Yere çağırıyorum adınla... Gelmiyorsun; Düş perim. 2006 |
yürek kendini
hiç zorlamamamış
demek ki
huyu suyu belli
birine yazılmış mı?
Yalın sade !Tebrikler