YOLkanadı olan tarlana dar gelir gökyüzü... geçip gitmek var ipin ucunda değil cana dala kıymadan gocundurmadan dalında gülü... sen aşk dilersin yüreğinin alabildiğince... oysa acıyı darasız tartıyorlar burada sevgiye hasret gonca yaprağı tazeliğinde kısa biçilmiş ömürleri sarmaktan mest oluyor kara toprak... tüm haşmetiyle kulağı sağır eden bir aymazlık hükmünü sürüyor ekmek hiçbir çocuğun düşü olmasın dersin yaşamı düşe çevirirler... mevsim kış diye yanmak mı lazım? umur dağıma kar yağıyor bezgin... kumaşalar yetmiyor utanca kılıfa... kim geçirdi tanrıyı zimmetine sesi soluğu çıkmıyor! Sözbir aralık 2016 |
Sevda yüklü bu güzel şiirinizi canı gönülden kutluyorum…
………………………….. Saygı ve Selamlar…