Zaman Varken
gözleriyin derinliklerindeki mana ve anlama
tapıyordum bir zamanlar bir sarmaşık gibi sarıyordu her yandan ruhumu seninle dolu güzel duyğular öylesine tatlı öylesine mutlu ediyorduki seni düşünerek uyuduğum uykular nasıl bir dünya bu nasıl bir kader acılarla başladı türlü korkular kabuslarla uyanıyorum artık uyuduğum uykudan ne istedin zalım umutlarla dolu duyğudan pişman olup gelsen bile uyandıramazsın yattığım zaman sonsuz uykudan vakit erken zaman varken gel vazgeç taşıdığın yanlış huyundan kölecioğlu diyor vazgeç yanlış huyundan içirme ayrılığın dolu gurbet suyundan sonra çok çekersin bu sevdanın ahından varken vakit vazgeç yanlış huyundan Ahmet kölecioğlu 2006 |