ÇOCUK SEN DE GİR İÇERİ
Çocuk sen de gir içeri
Zaten kalbim heyelan yeri Azıcık tebessümünle Isınırım belki Çocuk sen de gir içeri Zaten başımda kavak yelleri Ağzımda devrik cümlelerin yeli Düzeltirim belki Çocuk sen de gir içeri Heryer olmuş sırça köşk Kırılacak diye terazi hassas Dengelerim tutar Çocuk sen de gir içeri Heceler yuvarlanıyor ebedi Mısrada tutunur Tutunur da unutur belki |