Babamın tespih daneleri
Kasketini çıkarır, sağ dizine koyardı
Giderdi uzaklara, yavaş yavaş dalardı Dökerdi içini hep, o siyah taşlarına Usulca yavaş yavaş,çekerdi onu babam İnce bardaklı çayı, bir neşeli İçerdi Gözümün önündeydi, o günler bugün gibi Bir o siyah tespihi, bir de kırma kasketi Babamdan bana kalan, bu tespih daneleri Yoksuldu benim babam,bir o kadar onurlu Hiç kimsenin yanında, yıkılmazdı gururu Ne yüze kusur vurdu, ne bizde kusur buldu Elindeki tesbihi, o kendine dost buldu Öyle koca yürekli, bu adam benim babam Dünya malına değil,gönüle meyil verdi Ne bir kalp kırdı ne de, kötü bir söz söylerdi O siyah tesbileri, usanmadan çekerdi Babamın dostu çoktu, yanında kimse yoktu O karanlık günlerde, kapıyı açan yoktu Çocukları çok küçük,babam hasta yorgundu Tarlamız kırda yandı, evde rızık ta yoktu Aldım bir gün elime,o siyah daneleri Bende kalan hatıra,babamın dedikleri Kul hakkından öteye,bana söz verdikleri Bir miras kaldı şimdi, bu tesbih daneleri Ne güzel yakışırdın, sen babamın eline Çekerdi ince ince, bakardım ben eline Babam yokki artık yok,o siyah kasketiyle Saklıyorum ben onu, tesbih daneleriyle Yaşar Kılıç |
SES OLMAK ONURDU.SAG OL VAR OL KALEMİNE YÜREĞİNE SAGLI GARDAŞIM.SELAM VE DU İLE